Həmsədrlər də son illər eyni işi görürlər, Azərbaycana və Ermənistana gəlib münaqişənin həllini sürətləndirmək əvəzinə tərəfləri atəşkəsi riayət etməyə çağırırlar. Hər dəfə gəlməyə nə ehtiyac var ki, bu işi onsuz Kasprşik görür.
Həmsədrlər nə atəşkəsin qorunmasına nail olur, nə də prezidentlərin görüşdürə bilirlər. Çünki özlərinə bilavasitə aid olan işlə məşğul deyillər.
Ona görə də cəbhə gölgəsində atəşkəs daima pozulur. Müharibə təhlükəsi isə hər keçən gün artır. Bu baxımdan həmsədrlərin bölgəyə yeni təkliflərlə gələcəyi gözlənilmir.
Atəşkəsin qorunması və prezidentlərin görüşü. Atəşkəsin qorunması Azərbaycanın maraqlarına uyğun deyil. Çünki atəşkəsin əbədiyyətə qədər uzadılması, status-kvonun uzadılması deməkdir.
Real irəliləyişlərin olmadığı təqdirdə isə prezidentlərin görüşü baş tutmayacaq. Çünki Azərbaycan tərəfi də dəfələrlə vurğulayıb ki, imitasiya naminə görüşlərdə iştirak etməyəcək.
Amerikalı həmsədr Riçard Hoqland bildirib ki, ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədrləri iyun və ya iyulun əvvəlində regiona səfər edəcək. Atəşkəsə tarixən çoxlu qiymətlər verilib.
Lakin həmin dövrə qayıtsaq, onu deyə bilərik ki, Azərbaycan atəşkəs sazişi ilə ölkə içərisində separatçı qüvvələrin qarşısını aldı, hərbi çaxnaşmaları müəyyən qədər tənzimlədi və səngərdə vahidliyi təmin etdi. Düşmənə qarşı millətin gücünün səfərbər edilməsinə nail oldu.
Ulus.Az-ın xəbərinə görə, Azərbaycanla Ermənistan arasında atəşkəs elan edilməsindən 23 il ötüb. Məlum olduğu kimi, "Bişkek protokolu" 1994-cü ilin 12 mayında imzalanıb.
Lakin sənədin imzalanması ilə bağlı hələ də fərqli iddialar mövcuddur. Yerevanda bu ab-havanı yalnız Rusiya sındıra bilər. Əgər Rusiya sazişi təmin etməsə, müharibə ola bilər.
Rusiyanın əsas istəyi isə bu vəziyyəti dondurulmuş şəkildə saxlamaqdır. Həm Azərbaycana, həm də Ermənistana təzyiq etmək imkanını əldən vermirlər.
Rusiya beş rayonun qaytarılmasına razılıq verə bilər, amma bu hələ konfliktin tam həlli demək deyil. Statuslarla bağlı məsələlər qalır.
Beş rayon qaytarıldığı halda Rusiya tərəfi sülhə məramlı məqsədlərlə qoşunlarını ora yerləşdirəcək. Bu da həmin dövlətin təsirini daha da gücləndirəcək.
Rusiyanın iki yolu var: Vəziyyəti dondurulmuş halda saxlamaq; beş rayonu azad edib öz qoşunlarını Qarabağda yerləşdirmək və Azərbaycanı Avrasiya İttifaqına cəlb etmək. Müharibənin başlaması Rusiyadan asılıdır.
Həmsədrlər nə atəşkəsin qorunmasına nail olur, nə də prezidentlərin görüşdürə bilirlər. Çünki özlərinə bilavasitə aid olan işlə məşğul deyillər.
Ona görə də cəbhə gölgəsində atəşkəs daima pozulur. Müharibə təhlükəsi isə hər keçən gün artır. Bu baxımdan həmsədrlərin bölgəyə yeni təkliflərlə gələcəyi gözlənilmir.
Atəşkəsin qorunması və prezidentlərin görüşü. Atəşkəsin qorunması Azərbaycanın maraqlarına uyğun deyil. Çünki atəşkəsin əbədiyyətə qədər uzadılması, status-kvonun uzadılması deməkdir.
Real irəliləyişlərin olmadığı təqdirdə isə prezidentlərin görüşü baş tutmayacaq. Çünki Azərbaycan tərəfi də dəfələrlə vurğulayıb ki, imitasiya naminə görüşlərdə iştirak etməyəcək.
Amerikalı həmsədr Riçard Hoqland bildirib ki, ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədrləri iyun və ya iyulun əvvəlində regiona səfər edəcək. Atəşkəsə tarixən çoxlu qiymətlər verilib.
Lakin həmin dövrə qayıtsaq, onu deyə bilərik ki, Azərbaycan atəşkəs sazişi ilə ölkə içərisində separatçı qüvvələrin qarşısını aldı, hərbi çaxnaşmaları müəyyən qədər tənzimlədi və səngərdə vahidliyi təmin etdi. Düşmənə qarşı millətin gücünün səfərbər edilməsinə nail oldu.
Ulus.Az-ın xəbərinə görə, Azərbaycanla Ermənistan arasında atəşkəs elan edilməsindən 23 il ötüb. Məlum olduğu kimi, "Bişkek protokolu" 1994-cü ilin 12 mayında imzalanıb.
Lakin sənədin imzalanması ilə bağlı hələ də fərqli iddialar mövcuddur. Yerevanda bu ab-havanı yalnız Rusiya sındıra bilər. Əgər Rusiya sazişi təmin etməsə, müharibə ola bilər.
Rusiyanın əsas istəyi isə bu vəziyyəti dondurulmuş şəkildə saxlamaqdır. Həm Azərbaycana, həm də Ermənistana təzyiq etmək imkanını əldən vermirlər.
Rusiya beş rayonun qaytarılmasına razılıq verə bilər, amma bu hələ konfliktin tam həlli demək deyil. Statuslarla bağlı məsələlər qalır.
Beş rayon qaytarıldığı halda Rusiya tərəfi sülhə məramlı məqsədlərlə qoşunlarını ora yerləşdirəcək. Bu da həmin dövlətin təsirini daha da gücləndirəcək.
Rusiyanın iki yolu var: Vəziyyəti dondurulmuş halda saxlamaq; beş rayonu azad edib öz qoşunlarını Qarabağda yerləşdirmək və Azərbaycanı Avrasiya İttifaqına cəlb etmək. Müharibənin başlaması Rusiyadan asılıdır.