Sülh danışıqları getdiyi zaman Ermənistan ordusunun Azərbaycanla şərti sərhəddə və Qarabağdakı qanunsuz silahlı dəstələrin mövqelərimizi atəşə tutması sülh prosesini əngəlləyir. Analitiklər bildirirlər ki, danışıqlarda xırda irəliləyiş əldə olunan kimi, qarşı tərəf silahları işə salır. Hərbi gərginlikdə Rusiya tərəfinin maraqlı olduğunu iddia edən ekspertlər hesab edirlər ki, sülh danışıqlarının Qərb platformasında davam etməsindən qıcıqlanan Moskva Ermənistan ordusundakı əlaltılarına təxribat əmri verir.
Bu təxribatlarda İrəvanın da maraqlı olduğu göz önündədir. Çünki Ermənistanın Baş naziri hər vəchlə sülh sazişini imzalamaqdan yayınır, zaman qazanmağa çalışır. Düzdür, Ermənistan rəsmiləri tərəfindən sülh sazişi ilə bağlı zaman-zaman müsbət mesajlar verilir, amma reallıqda yayınmanın şahidi oluruq.
İrəvanın sülhdən yayınma siyasətinin səbəblərini, sülh sazişinin imzalanmasının niyə yubandığını və Azərbaycanın hansı addımı atmalı olduğunu AYNA-ya müsahibəsində açıqlayan Azad Demokratlar Partiyasının sədri, ictimai-siyasi xadim Sülhəddin Əkbər deyib ki, hazırda yeni dünya nizamı qurulur və bunun uğrunda geopolitik müharibələr gedir:
- Geopolitik müharibə təkcə Rusiya-Ukrayna savaşı deyil, eyni zamanda, Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi də geopolitik müharibədir. Bu, faktiki olaraq Rusiyanın Azərbaycana qarşı apardığı proksi müharibədir. Ermənistan və Qarabağdakı qondarma separatçı rejim Rusiyanın aləti rolundadırlar. Ona görə də məsələlər uzanmaqdadır.
Digər tərəfdən, dünyada dövlətlər şərto olaraq üş yerə bölünür: böyük dövlətlər var, hansı ki, oyun quruculardır, orta səviyyəli dövlətlər var ki, onlar regional oyunçulardırlar və kiçik dövlətlər var. Təəssüf ki, Azərbaycan böyük və orta səviyyəli dövlət deyil, lokal gücdür. Hesab edirəm ki, Azərbaycan milli strateji gücünü nəzərə alıb addımlar atmalıdır. Etiraf etmək lazımdır ki, gücümüz məhduddur. Azərbaycanın gücü çatan məsələlər var ki, onları özü həll edir.
- Gücü çatmayan məsələlərin həlli üçün Azərbaycan hansı addımı atmalıdır?
- Artıq bunun üçün koalisiyalarda təmsil olunmalıyıq. Məsələn, Azərbaycanın gücünün çatmadığı məsələ üçün Şuşa Bəyannaməsini imzaladı, qardaş Türkiyə ilə strateji müttəfiqlik müqavilələri bağlayıb. Azərbaycan hansısa məsələni təkbaşına həll edə bilməyəndə, gücü çatmayanda qardaş Türkiyədən dəstək alır. Türkiyə çəkindirici faktordur.
Azərbaycan bəzi məsələləri öz məhdud imkanları hesabına həll edə bilir, edə bilməyəndə müttəfiqi olan dövlətlər köməyinə gəlir. Elə anlaşılmasın ki, təkcə Azərbaycanın gücü məhduddur, xeyr, istənilən dövlətin gücündə məhdudiyyət var. Amma bizim məhdudiyyətimiz daha çoxdur. Nəzərə almaq lazımdır ki, Azərbaycan kiçik ölkədir, düşmən üçbucağında yerləşir. Bu baxımdan, biz mütləq yeni dünya nizamına uyğun siyasət aparmalıyıq, geopolitik qarşıdurmaları izləməliyik, ona uyğun addım atmalıyıq. İndi gedən strateji savaşda resursları güclü olanlar qalib çıxacaq. Biz yolumuzu düz seçməliyik. Necə ki, qardaş Türkiyə son günlərdə strateji yolunu düzgün seçdi, Qərblə yaxınlaşma ortaya qoydu. Biz də Türkiyə isə strateji müttəfiq ölkə olaraq o yolla getməliyik. Düzgün geostrateji seçim etdikdə müsbət dəstək alırıq, bunun nümunələri də var.
- Söhbət hansı dəstəkdən gedir?
- Məsələn, ötən günlərdə ABŞ-ın Ermənistandakı səfirinin açıqlaması Azərbaycana dəstək idi. Bu, ilk baxışda gözlənilməz olsa da, Vaşinqtonun Bakıya dəstək mesajı idi. Yaxud da, BMT-nin Beynəlxalq Məhkəməsi Laçın yolu ilə bağlı Ermənistanın iddialarını rədd etdi, Azərbaycan lehinə müsbət qərar çıxardı. Belə dəstəyi İkinci Qarabağ müharibəsindən əvvəl gözləmək olardımı? Şəxsən mən inanmıram.
- Belə fikirlər var ki, Paşinyan hakimiyyətini itirmək qorxusu səbəbindən sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırır. Bu iddia ilə razısınızmı?
- Hesab edirəm ki, bu, zəif arqumentdir. Nəzərə almaq lazımdır ki, İkinci Qarabağ müharibəsində məğlubiyyətdən sonra Ermənistanda keçirilən seçkilərdə Paşinyanın partiyası 70 faizdən çox səs topladı. Sülh sazişinə imza atmaq kapitulyasiyaya imza atmaqdan daha pisdir ki? Ola bilər ki, sülh sazişi imzalaması səbəbindən Paşinyana qarşı çevrilişə, sui-qəsdə cəhd edilsin, lakin bunun da qarşısı almaq mümkündür. Nəzərə almaq lazımdır ki, Paşinyanın təhlükəsizliyini qeyri-rəsmi olaraq ABŞ öz üzərinə götürüb. ABŞ-ın Ermənistanda kifayət qədər gücü var ki, Paşinyana qarşı cəhdlərin qarşısını ala bilsin. Yoxsa indiyədək Rusiya çoxdan Paşinyana qarşı planlarını həyata keçirmişdi.
Düşünürəm ki, Paşinyan öz xoşu ilə sülh qərarı vermək istəmir, sənədi imzalamaqdan yayınır. Çünki Paşinyan tarixə ləkəli adla düşmək istəmir. Lakin Nikol onu da anlayır ki, sülh müqaviləsi olmadan Ermənistanın gələcəyi yoxdur. Ermənistanın qonşularla münasibəti normal olmasa, inkişaf perspektivi də olmayacaq. Sülh olmalıdır ki, Rusiya hərbçiləri Azərbaycanın Qarabağ bölgəsindən və Ermənistan ərazisindəki 102-ci hərbi bazadan çıxarılsın. Hesab edirəm ki, rəsmi İrəvan bunu dərk edəcək və tezliklə sülhü imzalamağa məcbur qalacaq. Çünki dediyim kimi, başqa yolu yoxdur.
Bu təxribatlarda İrəvanın da maraqlı olduğu göz önündədir. Çünki Ermənistanın Baş naziri hər vəchlə sülh sazişini imzalamaqdan yayınır, zaman qazanmağa çalışır. Düzdür, Ermənistan rəsmiləri tərəfindən sülh sazişi ilə bağlı zaman-zaman müsbət mesajlar verilir, amma reallıqda yayınmanın şahidi oluruq.
İrəvanın sülhdən yayınma siyasətinin səbəblərini, sülh sazişinin imzalanmasının niyə yubandığını və Azərbaycanın hansı addımı atmalı olduğunu AYNA-ya müsahibəsində açıqlayan Azad Demokratlar Partiyasının sədri, ictimai-siyasi xadim Sülhəddin Əkbər deyib ki, hazırda yeni dünya nizamı qurulur və bunun uğrunda geopolitik müharibələr gedir:
- Geopolitik müharibə təkcə Rusiya-Ukrayna savaşı deyil, eyni zamanda, Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi də geopolitik müharibədir. Bu, faktiki olaraq Rusiyanın Azərbaycana qarşı apardığı proksi müharibədir. Ermənistan və Qarabağdakı qondarma separatçı rejim Rusiyanın aləti rolundadırlar. Ona görə də məsələlər uzanmaqdadır.
Digər tərəfdən, dünyada dövlətlər şərto olaraq üş yerə bölünür: böyük dövlətlər var, hansı ki, oyun quruculardır, orta səviyyəli dövlətlər var ki, onlar regional oyunçulardırlar və kiçik dövlətlər var. Təəssüf ki, Azərbaycan böyük və orta səviyyəli dövlət deyil, lokal gücdür. Hesab edirəm ki, Azərbaycan milli strateji gücünü nəzərə alıb addımlar atmalıdır. Etiraf etmək lazımdır ki, gücümüz məhduddur. Azərbaycanın gücü çatan məsələlər var ki, onları özü həll edir.
- Gücü çatmayan məsələlərin həlli üçün Azərbaycan hansı addımı atmalıdır?
- Artıq bunun üçün koalisiyalarda təmsil olunmalıyıq. Məsələn, Azərbaycanın gücünün çatmadığı məsələ üçün Şuşa Bəyannaməsini imzaladı, qardaş Türkiyə ilə strateji müttəfiqlik müqavilələri bağlayıb. Azərbaycan hansısa məsələni təkbaşına həll edə bilməyəndə, gücü çatmayanda qardaş Türkiyədən dəstək alır. Türkiyə çəkindirici faktordur.
Azərbaycan bəzi məsələləri öz məhdud imkanları hesabına həll edə bilir, edə bilməyəndə müttəfiqi olan dövlətlər köməyinə gəlir. Elə anlaşılmasın ki, təkcə Azərbaycanın gücü məhduddur, xeyr, istənilən dövlətin gücündə məhdudiyyət var. Amma bizim məhdudiyyətimiz daha çoxdur. Nəzərə almaq lazımdır ki, Azərbaycan kiçik ölkədir, düşmən üçbucağında yerləşir. Bu baxımdan, biz mütləq yeni dünya nizamına uyğun siyasət aparmalıyıq, geopolitik qarşıdurmaları izləməliyik, ona uyğun addım atmalıyıq. İndi gedən strateji savaşda resursları güclü olanlar qalib çıxacaq. Biz yolumuzu düz seçməliyik. Necə ki, qardaş Türkiyə son günlərdə strateji yolunu düzgün seçdi, Qərblə yaxınlaşma ortaya qoydu. Biz də Türkiyə isə strateji müttəfiq ölkə olaraq o yolla getməliyik. Düzgün geostrateji seçim etdikdə müsbət dəstək alırıq, bunun nümunələri də var.
- Söhbət hansı dəstəkdən gedir?
- Məsələn, ötən günlərdə ABŞ-ın Ermənistandakı səfirinin açıqlaması Azərbaycana dəstək idi. Bu, ilk baxışda gözlənilməz olsa da, Vaşinqtonun Bakıya dəstək mesajı idi. Yaxud da, BMT-nin Beynəlxalq Məhkəməsi Laçın yolu ilə bağlı Ermənistanın iddialarını rədd etdi, Azərbaycan lehinə müsbət qərar çıxardı. Belə dəstəyi İkinci Qarabağ müharibəsindən əvvəl gözləmək olardımı? Şəxsən mən inanmıram.
- Belə fikirlər var ki, Paşinyan hakimiyyətini itirmək qorxusu səbəbindən sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırır. Bu iddia ilə razısınızmı?
- Hesab edirəm ki, bu, zəif arqumentdir. Nəzərə almaq lazımdır ki, İkinci Qarabağ müharibəsində məğlubiyyətdən sonra Ermənistanda keçirilən seçkilərdə Paşinyanın partiyası 70 faizdən çox səs topladı. Sülh sazişinə imza atmaq kapitulyasiyaya imza atmaqdan daha pisdir ki? Ola bilər ki, sülh sazişi imzalaması səbəbindən Paşinyana qarşı çevrilişə, sui-qəsdə cəhd edilsin, lakin bunun da qarşısı almaq mümkündür. Nəzərə almaq lazımdır ki, Paşinyanın təhlükəsizliyini qeyri-rəsmi olaraq ABŞ öz üzərinə götürüb. ABŞ-ın Ermənistanda kifayət qədər gücü var ki, Paşinyana qarşı cəhdlərin qarşısını ala bilsin. Yoxsa indiyədək Rusiya çoxdan Paşinyana qarşı planlarını həyata keçirmişdi.
Düşünürəm ki, Paşinyan öz xoşu ilə sülh qərarı vermək istəmir, sənədi imzalamaqdan yayınır. Çünki Paşinyan tarixə ləkəli adla düşmək istəmir. Lakin Nikol onu da anlayır ki, sülh müqaviləsi olmadan Ermənistanın gələcəyi yoxdur. Ermənistanın qonşularla münasibəti normal olmasa, inkişaf perspektivi də olmayacaq. Sülh olmalıdır ki, Rusiya hərbçiləri Azərbaycanın Qarabağ bölgəsindən və Ermənistan ərazisindəki 102-ci hərbi bazadan çıxarılsın. Hesab edirəm ki, rəsmi İrəvan bunu dərk edəcək və tezliklə sülhü imzalamağa məcbur qalacaq. Çünki dediyim kimi, başqa yolu yoxdur.